ey darı tarlalarından çıplak ayakla kaçan
hiç yoktan gönenip dönelen tekrardan
sen,uyuşuk bir gayretle çırpınan ey!
çek göğsümden kendi sapladığım hançerini
susayan ayaklarımı getir bana
bir sabahleyin egzoz kokusuyla uyandır beni
ey gelincikleri yaşam yüklü kodeslere hapseden
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta