Ne dersin Nejat abi?
Kaybettik mi?
Sığdıramadık ki acılarımızı hiçbir küfeye,
En kötüsü de ne biliyor musun?
Fil hafızalı olmak,
Unutamıyorsun bir türlü!
Halbuki bülbül de farkındaydı,
Gülün dalından koparıldığının!
Merhamet!
İçimdeki sessiz çığlıklar,
Divitimde birer kan damlası,
Heybemde kelimeler tükendi…
Çok seviyorum!..
Yağmuru ve toprak kokusunu..
Metropol yağmurundansa,
Memleket yağmuru daha bir başka sanki,
Tıpkı bağımlı olduğum gözyaşın gibi!
Saf ve tertemiz!..
Gülüşünde beyaz bir kelebek,
Çırpıyor kanatlarını,
Hep ondan,
Ruhumdaki fırtına…
Bir de sel almış,
Zülfün hançeriydi gülüşün,
Etti nefsimi paramparça,
Sakla ki cennetini…
Batmasın sine-i yarene.
Ne bileceksin ki kül olmayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!