Yarasamısın ki sen,
Gün ışığından kaçtın da
Diktin gözlerini karanlığa
Saray gibi gönülleri bıraktın da
Saklandın soğuk mağaralara
Ruh sanmıştım ben seni
Meğer kalıptan ibaretmişsin
Ruhun kalıbının hizmetinde
Zavalllı zincirli bir köleymişsin
Yarasaya sözüm yok
Çünkü fıtratında var karanlığa koşmak
Senden dışarıya yansıyan ise
Fıtratından uzaklaşıp insanlıktan çıkmak
Kayıt Tarihi : 28.9.2014 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!