Birçok nehir çaresiz gözleri bilir.
Münzevi haliyle Salinger okuyan
“Çavdar tarlasında çocuklar…”
işitmeyecek melodileriyle sesleri.
Ve sevgiyle hayata dair kayıp
birçok insan işitmeyecek sesimi.
İnsanların terk ettiği şehirlerde;
yankılanırken Modern Çağın Ağıtları
işte sayfalarımda aşk alevleri
ham rüzgarlar da savrulur aşk külleri,
işte beyaz elbiseleriyle matemin sesi.
Bu akşam bu yüzden siyah
şair ve soluk kütüphaneciler de
köprü üzerinde biraz yorgun,
biliyorum; biliyorum akşam çok siyah
saçların ve mehtap gözlerin de.
Ve kader bir bekçi gibi bahçelerde
gezerken, yalnızlığı tekrar yaşıyorum;
‘sevgiyle ve sefaletle…’
Modern Çağın Ağıtları yankılanırken
hiç kimse işitmeyecek sesimi.
Kayıt Tarihi : 7.6.2012 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!