Modası geçmez yüksek asaletin,
Görünür yüzlerde parlayan,o nur.
Esamesi bulunmaz cehaletin,
İnsanı insan yapan,büyük onur.
Zerafetine edebi sürülmüş,
Görülmez yüzünde bulunduğu ben.
Ruhunda haya,ebedi sürünmüş,
Müjdeyi bekler,firdevsi cennetten.
Sözlerinde akar sanki berrak su,
Yansır güneşin ışığı,renginde.
Kokmaz hiçbir kelimesi yosunsu,
Tüm gönüllere akar ahenginde.
Asaletin sorulmaz kaç parası,
Paha biçilmez değerli mücevher.
Hayalinde yoktur makam sevdası,
Kabı ile değer kazanmaz cevher.
Yüreğinde tutmuş,emekten nasır,
Hakkının gölgesinde soluklanan.
Değeri değişmez,geçse de asır,
Asalet cevheri ile süslenen.
Kayıt Tarihi : 7.7.2018 10:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Türkistan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/07/modasi-gecmez-asaletin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!