“Geçti artık ama üzülme” diyordu sıklıkla ve tekrarla
Oysa buna en çok ve içtenlikle kendisi üzülüyordu….
Ne zor bir şeydi bu değişime tahammülsüzlük!
Sıradan bir gündü bu da ilk başlandığında yine
Radyoda fonda o müzikli geyiklerden dönüyordu
Gözler sabah mahmuru yüzlerse zoraki gülme mağduru
Nereden buluyorlardı bu bitip tükenmez enerjiyi
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta