Mobilya Şiiri - Serkan Genç

Sen beni denizde gör asıl
kumlu, güneşli.
sürülmüş toprağa basarken
çıplak ayak.
geceleri (dik) izlerken yıldızları.
erik ağacının gölgesinde
sararmış yapraklara bakan küçük ayaklarımı,
meyveye uzanamayan küçük ellerimi gör.
Temmuz sıcağında tarlada çalışan bedenimi
kurut ellerinle.
koca bir dağda kalınca
dikenli otlar, karıncalar ve kaplumbağalarla yalnız,
patikayı arayan, şehrin minyatürlüğüne şaşıran
endişeli dalıp giden gözlerimi gör.
beni gör!
Bu kirli sokaklarında değil şehrinin
yapraklarını arayan, yontulmuş bir ağacım şimdi ilkbaharda
sahte güzelliklerle sarmalanmışım
gözün kamaşmasın bakarken
dedim ya, beni burda değil
yok sandığın derinliklerinde ara
yüreğinin.