Adını Özlem koyduğum taze yar.
Ben son bahar kuruyan yapraklar var.
Önümüz kış mutlaka yağacak kar.
Sevda ateşinde üşü meyesin.
Beylere layıksın benle işin ne.
Seni koysam da rüyama düşüme.
Sana geç kalmışlığım kusur bende.
Sonra benim gibi düşünmeyesin.
Yaşamın sonundayım hara beyim.
Yıkılmış hayallerim vira neyim.
Vefasızlar elinde divan eyim.
Güz gününde sele gömül meyesin.
Bir tarafın kız bir tarafın gelin.
Marifetli sin çoktur hünerlerin.
Mızrapla bam telime vurur elin.
Duyduğun şarkıdan yerin meyesin.
Mevlamız yazdıysa vardır çaresi.
Belki bitmiştir kaderin cilvesi.
İyi niyet hayrola neticesi.
Karamsarlığımla geril meyesin.
Avluda oyna tencerem de kayna.
Gördüğümüz rüya çıksın hayıra.
Sonrasını Kadir Mevlam kayıra.
Ondan umudunu yitir meyesin.
Kayıt Tarihi : 29.10.2021 13:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıkılan taşlarım dan saray inşa etmeye çalışan yare mektuplar.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!