Mızrap Şiiri - Çağrı Yiğit

Giydiğim kıyafetler de eğreti duruyor
Yüzümdeki tebessümden sonra
Neden diye sorma bana
Yeryüzünde kapladığım alan ufaldığındandır belki giderek
Giderek aşındığımdandır belki de
Irmak olmak isterken denize ulaşmak adına
Vadi olmak zor olan
Geç kalmışlık dar zamanların terzisi
Aldanmışlık terazisi, saflığını anla
Anla ki, fosforlu bir yazıydı Haziran
Işıklar teyellediğinde yolları, silindi
Gecenin gücendiği her sabah için
Belemir kopardım sağrısından dağların
Şu anda ikindi güneşi bir yerde
Birinin gözüne batıyor olabilir
Sözlerim kar tutarken son gösteri değil bu
Son hamle değil
Ateş açan her çiçeğin kokusunda is var
Ellerimin çisili yüz metrede rekortmen
Her milimde can söndürdü, mum gibi
Mumlar ki ateşin kollarında ağlardı
Ağardı suçluluğumun saçları
Tırmanırken parmak uçların sarsıntının sırtına her an
Vurma mızrabını tellerime Haziran.