Mızraklı Şiiri - Nebi Ünler

===MIZRAKLI===

Erdoğmuş göleti, sonra hep yokuş,
Ya Kardona hedef, yada Mızraklı...
Arıca köyü de, yemyeşil nakış
Kozalak yaylası, sonra Mızraklı.

Kayalar şekilden, şekile girmiş,
Sanki perilerin, sihiri sinmiş
Bu koca kayalar, nasıl dizilmiş,
Cennetten bir köşe sanki Mızraklı.

Uyuyan devlere, bakar gibiyim,
Şaşkınlıktan dilim, yutar gibiyim,
Akşam güneşini, tutar gibiyim
Alçak yıldızlara, değer Mızraklı.

Çeşmesi var, akar, soğuk, buz gibi
Çam denizi, Büyük Şahan'ın dibi
Yosunlu kayalar konuşur gibi
Kardona'ya yurtmuş, meğer Mızraklı

Evliya tepesi, çıkmamak olmaz
Edilen dualar, boşluk la dolmaz
Burada benizler sararıp solmaz
Ömür tüketmeğe değer Mızraklı

Şehirde deliren, uslanır burda
Akdağ karşımızda, Muratdağ orda
Seyreyle alemi, birazcık dur da
Efelerin seni öğer Mızraklı.

Kurtların kuşların başkadır başka
Seni gören düşer en güzel aşka
Gönül diyor gömül, hep burda kışla
Korkum taşıyanlar söğer Mızraklı.

Yılgın Yağmur böyle, olmalı yayla
Gece konuşursun alçalmış ay'la
Yan kös gelip yatmak, bir demli çay'la
Konuklara boyun eğer Mızraklı

Adana, 21.11.07 Y.Yağmur, (2002 den düzenleme)