Mızrak Ve Çuval Şiiri - Şinasi Eskikaya

Bu çağda ayyuka çıktı soygunlar
Mızraklar çuvala artık sığmıyor.
Nerdeyse aleni oldu vurgunlar
Gene de önlemek mümkün olmuyor.

Zaten yöntemler de artık çok modern
Eski metodlara rağbet yok gibi.
Yalnız bir şey kaldı hiç değişmeyen:
Şu ağız dalaşı "tencere dibi".

Pişkince sırıtıp diyor ki yüzsüz:
"Senin tencerenin dibi kapkara"
Öbürü gürlüyor hiç tereddütsüz:
"Seninki benimkinden daha da kara".

Bir yanda bu tip bir itip kakışma
Bir yanda diz boyu yalan ve dolan.
"Bu nasıl iş? " diye sakın ha şaşma
Meşrebin uygunsa sen de yararlan.

Şu söze şahittir asırlar,yıllar:
"Yapanın yaptığı yanına kalır"
Böyle bir ülkede kim,neden korkar?
Vurgun ve soygundan kim geri kalır?

Arada birini polis enseler
"İşte şimdi ipi çekildi" deriz.
Ama ilk celsede beraat eder,
Sebep mi? çok basit: "delil yetersiz"

Bazan da minare uymaz kılıfa
Ve yüzsüz kesinkes suçüstü olur.
Ceza bekliyorsan avucunu yala
Ne edip eder ve gene kurtulur.

Çünkü bizde ceza adi suç için
Eskiden böyleydi,şimdi de böyle.
Vurgunun büyükse düzgündür işin
Yalanım var ise çekinme,söyle.

Bu nasıl mevzuat,nasıl adalet?
Kurunun yanında yakar yaşını.
Sen suç cezasız kalmazmış zannet
Ne güne duruyor zaman aşımı?

(Ekim 1998,Kanada)