Siliniyor sırlarından zamanın arsız yüzü,
Doğuyor toprağın altından ölümün (g) öksüz güneşi.
Eskiyen yazların artık gülleri kül rengidir,
Alçalan gülüşlere karşı ağlamalar yükselen isyan...
Çoğalırken korkunçluğu, gecenin kara ellerinde,
Düşleri dökülüyor çiçeklerin, melek öpüşlerinde.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Harika olmuş hele ki (G/ÖKSÜZ GÜNEŞİ)İmgesi şiire bir başka anlam katmış kalemin yüreğin var olsun tam puan tebrikler.
düzgün, duru dikkatli seçilmiş sözcüklerle sevgili çamur edebiyat ve türkçe bilgisini konuşturmuş yine.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta