Mızıkçı Şiiri - Kaan Kaplan

Arabesk yalnızlığın ötesine çok oldu geçeli,
Kendi kusmuğumda boğuluyorum.
Mecbur kaldığım dünya yaşamı,
‘’İnsan’’ doğmakla başlayan talihsizlik.
Kalemlerin yazamadığı kelimeler,
Alkol kokan,uyuşturucu hayaller.
Tutulmayan dalar,
Hayat çerçevemdeki aynı teri boşaltan insanlar,
Gırtlağımdaki acı kurum.
Kanıma karışan gözyaşlarım,
Bir gün durduracak kalbimi.
‘’Yaralı kuşlar ölürken saklanırmış’’
Erken bırakıyorum oyunu,
Olsun,
Mezar taşıma mızıkçı yazılsın,
Kabulümdür.