Oyunlar oynardık,
Birkaç küçük yaramaz ile…
Yalnızlığa elbet alışamazdı o zaman küçük zihinlerimiz..
Öyle ya sensizliği de yaşayarak öğrenmek gerekirdi.
Tam kadro görülmeye ve içinde olmaya değer
Hiç görülmemiş mutluluk karelerinde,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
harikaaa
Büyüdükçe büyüyen resmin, teker teker renklerinin soluşu işlenmiş şiirde..Mızıkçılık belki yaşatanlarda değil YAŞAM dadır...Çünkü gerçek oyun yaşamdır ve yaşamın dümeni KADER dir...Mızıkçılık bazen olması gereken ince ama traji komik ayrıntılardır...Şairim rengi solan resme UMUT boyalarından katmayı deneyin faydalı olacaktır..Şiir dizelerinde onu saklıyor..Kimbilir hangi kelimenin arkasındadır...Yine güzel bir çalışmaydı..Kutlarım ..Saygılar..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta