Aklıma düştü, çıkaramıyorum.
Cümleyi her öğelerine ayırdığımda
Kaçak bir öznenin peşine düşüyorum.
Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır
Önce bin bir dilde meram ediyorum.
Gel yerine yükleme eziyet etme artık
Nesnelerden ayrı gezmek neyine?
Bitiyor, sana verdiğim mühlet
Eh artık benden günah gitti
Bildiğim bütün küfürleri sıralıyorum.
Otur diyorum, otur lan yerine
Devrik cümlelerimle sesleniyorum.
Mızıtmadan gelsen, öznesi sen
Yüklemi aşk, tümleci yaşamak
Sevmelerden bir sevme beğeniyorum.
Bu gizli özne kuralından
Öznesi sen olunca hep nefret ediyorum.
Kayıt Tarihi : 12.1.2017 15:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşin Ünver Akgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/12/mizikci-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!