Her gece yoluma çıkar ansızın
Çaktırmaz mızıkçı bilir yalnızım
Açar kollarını şöyle upuzun
Saracak sanırım sarmaz mızıkçı.
Usulca yaklaşır verir bir selam
Fısıldar sessizce eder hoş kelam
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla