Mizandaki kuş tüyü Şiiri - Mehmet Sani Özel

Haya ile yoğrulmuş olmalıydı (pişmeden evvel) hamurun
Mayasına çalmalıydı düşünce, içine düştüğün dipsiz kuyu
Bulaşınca karasından, müessir olmamak için bulaşan çamurun
Kendi tabiatında, yaratıldığı gibi saf, pak bulmalıydı suyu

Bir hikmet esasında sıralanmış
Güneş, ay, yıldızlar, kevn muazzam
Hem bahar asude, hem de(ölüm öncesi ihtiyarlık gibi) hazan
İlmiyle kuşatmış her bir şeyi (Allah’ü Zül Celal)
Kaderi kısmeti eksiksiz yazan
Bulmalı.. Bulmalı değil mi?
Yürürken Allah’a..,
Evliyanın miras koyduğu
Edebi, ahlakı, huyu

Yürü, yaşanılandan ibret alası
Yürü, necat bulası fukara başım
Yürü hasretine, özlemine, gözlerine
Yürü yoluna, sırtında kamburu olan sırdaşın
Yürü ki yüzünü göresin, kucaklasın seni o
Cehennem erbabından, mülayim haşin
Yükün hafifleyeceğine
Kırsın dizlerini, kırsın!
Mizandaki kuş tüyü

Gelgitlerin esiri olan..,
Müptezel nefs, utanmalı değil misin?
Eğilme zevkine dünyanın, bırak!
Eğilmek isteyenler eğilsin
Bir hataya nice tövbe
Uyan, uyan artık!
Sen iradesiz değilsin
Vicdan kanatır nedamet
Hakikatinden beter şüyu

Ne Yusuf olabilirsin (sen)
Ne Eyyüb ki, imdada Cebrail gelsin
Ne Mekke gibi kutsal şehir, Mükerremsin
Ne Yesrib gibi, Medine-i Münevvere sin
Ne Kudüs olasın var, ne Kubbet’üs Sahra
Ve İstanbul gibi, belde-i tayyibesin
Yeter ki aşka dolacak ol, akar
Çeşmelerden zemzem suyu

Aldanıp ta kendime
(sümme haşa) Huda’ya mı küstüm ben? !
Hayır! Zulmederek nefsine, noksanlığa düştüm ben
Çok acıklı hikaye, dinledim bir düşkünden
Bulmalı değil mi? Yürürken Allah’a
Evliyanın bıraktığı huyu

Ey gönül, edep mi ararsın?
Gönül içre (göz dolduran) edebistan
Kırk kat elbiseye ne hacet, zinharsın
Setr-ül avret, baştan ayağa bir fistan
Ahsen-i Takvim üzre, her gönül Hu
Ve her yürekte sonsuz nur
Derin, dipsiz kuyu

25.09.2009