Mizan Şiiri - Arap Kurt

hıçkıra hıçkıra biri ağlıyor
betini benzini göremiyorum
Bir çıkrık kuyudan iplik sarıyor
sabır tezgahında öremiyorum

gönül yarası ki inmiş derine
kâbus ne demektir nasıl kelime
vah deyip acıdım kendi hâlime
kimseden kimseyi soramıyorum

gurubun ardında bir ışık yanar
ulaşmak isterim adımım döner
çığ kopar karşıdan üstüme biner
nefesim kesildi varamıyorum

uzayıp daralan uçurumlarda
çiçekler açıyor diz boyu karda
çırpınmak nafile bu durumlarda
buz tutmuş ellerim deremiyorum.

Kurtoğlu hayırdır bu nasıl rüya
cesurdun yiğittin korkmazdın güya
intikam alıyor bak senden dünya
bir türlü kendime gelemiyorum