Mizân Şiiri - Zübeyde Demir

Kul olan imdâd eder mi hâlinden,
Aman diler mi, huzurunda secde edip
Masivadan kurtulup cânı cihânı terk edip
Sultanım, eşiklerde sürünsem de gel razıyım

Zulmetin nurdur bana, gel leylim ol,
Yanarım ateşinde, gel hararetim ol,
Sızım ol, derdim ol, kahrım ol,
Yaran lutûftur, kanasan da gel razıyım.

Gülüşün neden zulüm, bakışın neden sitem
Derbeder halim, bu yüzdendir âh olur,
Can uslanmaz oldu tende, râh olur,
Yarâ tutuştu bu can, gel zahmına razıyım

Kul olan nefsinin abadına meyletti,
Akla mecnûn etti, ıssız beldede garip,
Dillere düşürdü beni, elleri bahtiyar etti
Müşkül bedenim biçâre, gel vicdânına râzıyım