Mizan Şiiri - Arafat Arık

Gün battı,ufkumu kapladı hüzün,
Ardından fırtına tufan vaktidir.
Tez bitti gülşeni,keyfi gündüzün,
Gönül mevsiminde hazan vaktidir.

Gözümü kapatsam içimden bir ses,
'Düşünü kurduğun dünyalar heves! ',
Ey sefil irade,aldığın nefes,
Düştüğün abesin mizan vaktidir.

Kalbinin üstünde bir sinsi hançer,
Sükutun nabzından çığlığı içer,
Vardığın her yerden öteye kaçar,
İçinin dışından aman vaktidir...