Utangaç yüzündeki ışığı gördüm
Kolyen kirpiğinde
Nasılda sevecen
Kaçırdığın bakıştı hasretim
Kimseye söylemedim
H o ş g e l d i n...
Yüzün yangın yeri
Gözlerin masum
Çocuk...
Çocuk...
İyi ki öpmemişin ellerinden
Yoksa nasıl giderdim
Çekinmeden
Gözlerinde gördüm ruhunu
Anlamıştım saklanma huyunu
Keşke yakışsaydı
Yanında taşıdığın
Ellerin üşüdüğünde
Hayıflanmazdın
Aldım seni yanıma
Çekildim dağıma
Gökyüzüm yıldızsız olmuyor
Kaçışlarım senin yüzünden
Deliliğim benden
Çekip gittim birden
Dönemem belki
Küsmekten nefret etmeden
/Adam gökyüzüne küsmüş/Yıldızın haberi olmamış
Mizah işte
Delilerin son günü...
15 Haziran 2004
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 15.6.2004 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Zengin Etnika](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/15/mizah-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!