ben hem senleyim hem sensiz
civarındayım; ama yokum
yok olmak istemiyorum
yok olmamı istemiyorsun
elinin altında elim mesafesinde
habersizmişcesine, haberdar
öyle bir şey
neden böyle olmak zorunda
dedin ki: korkuyorum
sen dev gibisin
kalbin avuçlarıma sığmıyor
taşıyamam seni
çok ağırsın, fazlasın
ne kadar yumuşak da olsan
çelik sertliğini hissediyorum
bu bazen hoşuma gitse de
incinirsem diye endişe ediyorum
gülümsemiştim
evet, ağırım; çünkü çok doluyum
tıklım tıklım içim; ama
kim söyledi ağırlığımı sana vereceğimi
abanacağımı varımla sana
yok öyle bir şey
sürtüşmeli ruhlarımız
kıvrılırken rotalarında
biraz biraz yanyana
taşımayacağım seni
sana haksızlık ve saygısızlık bu
var olman var olmam beraber olmalı
ben senin katırın sen benim hamalım
olmamalıyız
incitmekse
bunu düşünmen bile
incitici
ama demiştin, o zaman bu istediğim olmaz
ben seni yaşamak isterdim doyumsuzca
hep sende ve senin parçan olmak
seninle hiç ayrılmamak
keşke o kadar güçlü olabilseydim
taşıman gerekmeyecek kadar güçlü
değilim, biliyorum
ve aslında keşke seni tanımasaydım
çok fazlasın bana
olmamalıydın
hayalimi doldurdun
kahretsin
senden sonrasını göremiyorum
son nokta oldun bende
bu şimdi büyük bir bunaltı
ve acı veriyor bana
nereden çıktın karşıma
karşıda da olma ama
hayır hayır yanılıyorsun
ben bir başlangıç bile değilim
ben başka birisiyim
sen başka
bir frekans tutmasıyız biz
ortak noktalarımızca
döngüdeyiz
buluştukça
içindeki beni abartmışsın
gördüğünü ben sanmışsın
ben gördüğün değil benim
zaten sanrı varsa bir yerde
gerçek yoktur ve olamaz
her insan özünde herkestir
bende gördüğün sadece yansıma
gözlerindeki algın tarafımca
sen de ben gibisin
bunun için sendeyim ya
sen aştığında sendeki beni, göreceksin
ben ben sen de sensin
ve sonra seni de aşıp varacaksın sana
kendini zoraki telkinleyip
saçma sapan duygu karmaşalarıyla
benden uzak tutma seni
senden iteleme beni
sen ben ben sen değil, ikimiz olalım
birbirini zahmetsiz yaşayacak iki yürek
yaşatacak paylaşacak
dediğimde ısrar etmiş ve
sanmıyorum, sandığın kadar
varlıklı değilim
aklım ermez böyle felsefelere
erse de gerçeklerim var
biri beni taşımalı yaşamda
omuz olmalı bana
yeri gelince ayaklarım
gören gözüm işiten kulağım
ben senden korkuyorum
zayıflığımı, sınırlarımı
eksiklerimi biliyorum
fazlasın bana, çok fazla
sen beni istemeyeceksin
bir zaman sonra
demiştin
bilmiyorum, ne bildiğini ve ne istediğini
bilsem de böyle olması gerekmezdi biliyorum
olabilirdi
insanlar
birer hayal sevdalısı
keyif ve huzur celladı
kurduğu hayallere verdiği canlardan
piramit yapma uzmanı
kendi dünyalarını yap bozlarda
başkalarınca olanın değil
kendilerincesinin yarışında
o yanıldı yanılmadı önemli değil
önemli olan onunla olamamam
onsuzluğum ve bensizliği
onun varlığında yokum şimdi
ve ben varken o da yok
üstelik istenirken bu
olabilecekken
bir sancılı sanrıya uçup gitti herşey
kendine etmek böyle oluyor
kendi kendini sokmak
umutsuzluk iğnesiyle
zayıflık yaşamı yaşamamakta değil
yaşamı başkasınca yaşamak
başkaya yaşamakta
kim ne aldı ne verdi
sakin kafa düşünelim
kimse istediğince değilse
işin ucunda
olanla yetinmemek
ve olanı bitirmek
işleyememek onu
çabasına dermansız
aciz hissetmek benini
kaybetmek
acıtmak ve acımak
e be dostum
akıl kârı mı
olacak iş mi
oluyor ama yaşamda bunlar
yaşam böyle anların mezarları ile dolu
onun için bu akıl dolusu
gerçeklik somut cinsinden
olması gereken
inandı kendine ve
ben ona yetemem dedi
benim pencereden ise
sonrasında bir angut çıkacak
bir iki yaldızlı söz ve jöle ile
salınacak civarında
o sanacak bunda mutlu olurum
bu taşıyası biri
ve angutumuz onu ondan alacak
kendine maskara yapacak
o ben yeterim dediğinde
onda yitip gidecek
haliyle benim onda gördüğüm ne varsa
harab olup yok olacak
ne kendine fayda ne angutuna
tabi ki ne de bana
yaşam böyle ne yapalım
bir handikap
oyalanma
tanrısı değiliz ömrümüzün
olmadık engellerle kısıtlıyız
sahip çıkmazsan sen
istediğinde yaşayamazsın
sonra
yatak döşek yatmaca
gözler yumulmaca
sihirli alemlere
uykulara dalmaca
ben sende öldükten sonra yaşa tabi
dibine kadar yaşat seni
birilerince sen bence dedikçe
kazıya kazıta
bende ölmenin anlamı ne ki
harman bitti gün döndü
sen de yaşamadın ben de
ikimizli olanı
olmadı ne yapalım
varsın olmasın
olmazı olura ısrar kısa devre yapar
cavlar hormon, geriye sayma başlar
tepetaklak yeraltı madeni oluruz
maazallah
telgrafın tellerine yağmurlar damlar
her damlanın içinde dev dünyalar
bir solucan kafasını kaldırırken damlaya
bir gelincik pususundan solucanı kapar
mailis nalars mıymıntı yaşamsal aşk yazıtı
Mailis NalarsKayıt Tarihi : 12.6.2009 18:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!