Mıymıntı Radyo Şiiri - Abdulkadir Uçar

Bir aile düşünün ki,
Belki yüzlerce gönül birleşmiş,
Birbirlerinin yüzlünü görmedikleri halde
Ayni sese kulak verirler
Adı mı? “MIYMINTI “ radyo

Bir aile düşünün ki,
Sıcak bir ortamda,
Melodi, Serpil, Pen hanımların
Mustafa ve Çağatay beylerin
İçten duyguları ile yoğrularak
Samimiyet denizinde yüzerler.

Bir aile düşünün ki
Bazen kuş olup uçarlar bulutların üzerinde
Duygu denizinde yelken açar
Uzanırlar anılar diyarına,
Bazen kahkahalarla hatırlanır
Bazen de katılarak ağlanır
Hep birlikte sessiz, sessiz
Dalıp müzik çağrışımında
Hatıralar esintilerinde
Sekiz şiddetinde depreme tutulmuş gibi
Çalkalanır durur yürekler.

Beni bu aile ile Evitam hanım tanıştırdı,
Herkes gibi benim de
Çok sevdiğim bir parçam var
Linetten “Çaresizim”
Bilgisayarımda ki kayıttan
Defalarca dinlerim.
Ama, MIYMINTI dan istek yapıp
Tüm dinleyicilerle paylaşmak
Tarifsiz bir zevktir.

Paylaşıldıkça sevinçler büyür,
Üzüntüler küçülür derler ya
Mıymıntı da sevinçler devleşir,
Üzüntüler yüreklerde öğütülür sanki

Duygu ve düşünceler
Sadece müzikle mi beslenir,
Afşin beyin; ipek sesi ve
Kocaman yüreğiyle
Şiire duygu vermenin
En güzel örmeğini bulursunuz

Bir aile düşünün ki
Uykular feda edilir
Ertesi gün erken kalkılacakmış
Kimin umurunda ki
Tiryakiliğin en güzel tarifi
Bence Mıymıntı dinleyiciliğidir.

(4Kasım2008)