Mıymıntı Avrat
Bana, nerden geldi, bu bela.
Allah vermesin, başka kula.
Her gün okunur, benim selâ.
Yaktı beni, mıymıntı avrat.
Baba evinde, karnı tokmuş.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta