biliyorsun değil mi?
yoksunluklara düşerken
anlamların anlamında buldum seni
antikite’den çağlardı mitosun rengi
botanik bahçesinde dolaşımdı
yedi rengin yedi kokusunda
geceler ay tenli senle doğar akardı
kini gömdüm sevgiyi dirilttim
ben seni her şeye rağmen sevdim
yeter ki sen iyi ol
var görmesin o güzel gözlerin beni
var görsün istemin güzelliklerini
ben görmüşüm gönül gözümle seni
koşullar gelip dayatınca kendini
bir kara kış gibi ayırır sevip sevileni
güneşi özler ısınsın ister yürekler
bu yokluk yangınında üşür sevenler
Vedat Koparan 07.12.2004
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 15.5.2005 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!