Mitolojik Esintiler Şiiri - Harika Ufuk

Denizler tanrısı Posedion,
Hırçın dalgaları araladı hoyratça
Kaçıştı altın pullu, gümüş renkli balıklar.
Zeus'un haykırışı inletti yeri, göğü...
Hera, nektar sundu hiç konuşmadan eşine.
Tanrıça eve kapandı,
Ares giderken savaşa.
*
Afrodit'te bir telaş, sormayın,
Apollon bekliyor onu,
Evrenin en güzel kadını,
En yakışıklı erkeğine koşuyor.
Hera, en güçlü erkekle evli de mutlu mu sanki?
Öfke dalgalarını gögüsleyen sakin bir sahil gibi,
Ondan götürüyor her dalga güzellikleri,
Sessizlik, kaderi!
*
Afrodit, yaşa hayatını,
Seni de birgün bulurlar,
Çıkarırlar topraktan elsiz kolsuz,
Kolların Apollon'da kalmış sarmaş dolaşken!
*
Paris; öfkelenme sakın,
Hayat bu,
Böyle döner bu dişlinin çarkları.
Gün gelir, senin çağın da geçer,
Gömülür güzellikler, güzeller,
Toprak kucaklar,
Deniz kucaklar onları.
*
Sadece yalnızlıklar kalır ortada;
Çünkü kimse sahip çıkmaz
Kimsesizliğe, yalnızlığa!

HARİKA UFUK