Mitolojik Ask Şiiri - Halil Ibrahim Tekin

Bu kadar mi kutsal olur bir ask,
Bu kadar mi butun hucresini kapsar bir ask?
Ben seni sende beklerken,
Sen ciktin yuregimden.

Zaman denen merhalede,
Kendimi savurdum mitonun bir sayfasindan diger sayfasina.
Bir firtina esti,
Kopardi beni o toz kapli rafli deri ciltli kitapdan;
Dustu bir sayfasi senin kucagina.

Ey zaman gecme dur artik!
O kadar degerlisin ki!
Yoruldum artik bicare savrulmaktan
Yeter kalayim birak beni burada
Istemem ne bir dosek ne bir yastik,
Sevgilinin kucaginda yatayim,
Kolu yastigim olsun

Oyle yorgunum ki binlerce yildir
Dinlenmeliyim artik
Kopurmesin o dev dalgalar yuregimde
Dinsin, nefes alayim sevgilinin dudaginda

Ben efsanelerden ciktim geldim.
Kah bir Mecnun oldum kah bir Ferhat,
Emelim sana kavusmakti heyhat!
Senin askinlada yanmak varmis binlerce yil;
Kah Leyla’nin kalbinde kah Sirin’in gozlerinde,
Sevgili,
Ya da senin benliginde.