Niye sahip çıkıyorsun bu kadar bedenine
Sen zulmediyorsun bilmeden kendine
Çıkarttığın elbise gibi
Terkedeceksin bu bedenini
Akıllı ol kendini bir yokla
Sakın bedenim diye kanma
Ömrün boyunca yanma
Bedenin sana sır olmuş
İskeletin et ve kemikle dolmuş
Bedenin sana sır perdesi
Gerçek ise bedenin gerisi
Aldım udu elime
Vurdum gönül teline
Uddanmıydı, gönüldenmiydi nağmeler
Kuşlar bile bu aşıkı seyreder
Canımsın cananımsın
Gecenin sessizliğinde yürüyorum
Bir ben varım birde ayak seslerim
Bedenimde yorgun ruhumda
Deniz kenarındaki kanepeye oturup
Dalgaların sesini dinliyorum
Her bir dalga beni başka bir aleme taşıyor
İnce bir sızı var gönlümde
Pek çok da sevmedim ömrümde
Ama bu sefer yanıyorum
Herhalde sevgiye kanıyorum
Sevgi garip bir duygu
Gözüme girmiyor hiç uyku
Benim aşkım gurbette yaşar
Sevgim eksilmez dolup taşar
Gurbetin acısı ikimizide yakar
Elbet birgün kavuşuruz
Gurbet deyip sakın geçmeyin
Kimine güzel dersin, Kimine çirkin
Bu senin kendi ürettiğin fikrin
Kaldır başını da göresin
Şu güzelliklerin sırrına eresin
Ermek için bilmek gerek
Bir aşk yaşıyorum derinden
Sanki birşeyler kopuyor yüreğimden
Gözlerimi kapatıp dalıyorum
O aşkın içinde yanıyorum
Tutuşmuş bir kere yüreğim
Herkez bir dünya kurmuş kendine
Kurdukları dünyanın düşmüşler derdine
Kimi durmadan üretiyor
Kimi de hiç bıkmadan tüketiyor
Uyanın artık bu rüyadan
Kamil insan olmak için
Şartlanmalardan vaz geçin
Okuyup anladım sanıyorsun
Sen kendini kandırıyorsun
Beş duyuyla yaptığın her hareket
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!