Mayıs ayının dördü kara gün oldu bize,
Acı, keder, hüzün hep doldu evimize,
Bu mu yazılmıştı acep kaderimize?
Çocuklarının önünde vurdular seni.
Senin de hayallerin, ümitlerin vardı,
Nasıl anlatayım bilmem ki,
Kütüklüdeki çeşmeyi,
Fındıklıdaki eşmeyi,
Ne güzelsin sen Kösrelik.
Arpalık ormanınla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!