Gece zifiri karanlığındayken
Bir devin uyanmasıyla dağıldı karanlıklar
Batmayan Güneş, ne dost ne arkadaş ve ne de eş
Dertleşirdi eski günleriyle sabaha kadar çilekeş
Ne ıstıraplar ne çileler neler bile
Satmaz benliğini üç-beş kuruşa ölümün pençesiyle
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta