Gece zifiri karanlığındayken
Bir devin uyanmasıyla dağıldı karanlıklar
Batmayan Güneş, ne dost ne arkadaş ve ne de eş
Dertleşirdi eski günleriyle sabaha kadar çilekeş
Ne ıstıraplar ne çileler neler bile
Satmaz benliğini üç-beş kuruşa ölümün pençesiyle
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde