Gece zifiri karanlığındayken
Bir devin uyanmasıyla dağıldı karanlıklar
Batmayan Güneş, ne dost ne arkadaş ve ne de eş
Dertleşirdi eski günleriyle sabaha kadar çilekeş
Ne ıstıraplar ne çileler neler bile
Satmaz benliğini üç-beş kuruşa ölümün pençesiyle
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
