Misyon Şiiri - Yorumlar

Çok Teşekkür ederim sevgili Dr.

Merhaba sevgili dost Metin Yaltı;

Avukat olduğunuzu biliyorum. Bu demektir ki, insanların masumiyet ve suçlu yönleriniyle birlikte çıkarları söz konusu olduğu zaman ne denli değişik davranışlar içine girdiğine yakınen tanık olmuşsunuzdur. Hayat bu yönüyle size diğer pek çok meslekten daha fazla insanları tanıma ve değerlendirme şansı vermiştir.
Maalesef günümüzde insanlar genellikle, maddi durumları, şaşaalı giyim kuşamları, meslekleri ve çevresi ile değerlendirilir. Kişi hakkında bu kriterler göz önüne alınarak bir ön yargı ile hareket edilir.
Dikkat edilirse bu saydığım özelliklerin hiç birisi kişinin kendi özellikleri değildir. Edinseldir.
Bence kişileri değerlendirirken kişinin kendi yetileri ile değerlendirmek gerekir.
Kişinin beyin dokusundaki nöronlar arası biyoşimik sinapsı sağlayan nörotransmiterlerin sağlıklı işlevi bence büyük zenginliktir, edinsel olmayan en yüce değerdir.
Ayrıca gönül temizliği erdemi ile taçlanmış bir şahsiyet; bir ömür boyu tükenmeyen bir hazinedir.
Bir örnek vereyim: Hayranlıkla okuduğum Rus yazar Leo Tolstoy, ''Savaş ve Barış'' adlı eserini 22 yılda yazarken, kendine bakmaya doğru dürüst vakit ayıramadı, onu bu haliyle görenler sefil yaşantısı karşısında doğru dürüst yanına varıp da hal ve hatırını soramaz oldular. Başlangıçta, kitaplarını bastırmak için elinden tutacak bir yayınevi bulamamış bunun için elinde avucunda ne kalabilmişse onları satmak zorunda kalmıştı. Ne var ki; Tolstoy'u, Tolstoy yapan da dış görünüşü değil omuzları üzerinde taşıdığı o koşullarda görünüşte bakımsız, saçı sakalı bir birine karışmış, ancak içi cevher yüklü başıydı.

Hiç şüphesiz zengini de yoksulu da günü geldiğinde bu hayata veda edecek, bunun hiç çaresi yok. Zenginlikleri atları, yatları ve hatunları o anda kimseyi kurtaramaz. Otuz yıllık meslek hayatımda nice zengin insanlar gördüm ki bir nefes daha aldırabilmek için bütün bilgi birikim ve becerimle çırpınmama rağman kurtaramadım. Son sistem cihazlarla donanımlı yoğun bakım ünitelerinde hizmet veren ünlü profesörlerimize rağmen kurtarılamayan hastalara siz de duymuşsunuzdur.
Bütün bunları şunun için yazdım:
Çok kişi tanıdığını zannettiği kişiyi aslında yeterince tanıyamamıştır. Sadece o andaki veriler dayanarak bir kanaate varabilmiştir.
R. N. Güntekin'in Yaprak dökümü adlı eserinde; onursuzluğa göz yummaktansa, işini kaybetmeyi göze alan beyin, hanımına söylediği şu cümle:
''Biz hayatta seninle cephede iki silah arkadaşıydık, benim silahımı elimden aldıkları anda; senin beni arkadan vurman doğru mu?'' ömrümce aklımdan silinmedi.
...ve seşinin verdiği bayağı cevap:
''Ne yapalım, kendi düşen ağlamaz!''
Sevgili dost, kim bilir belki de insan uğruna ömrünü feda ettiği, kollayıp koruduğu, besleyip, giydirdiği üzerine titredği eşini de bazan tanımayabiliyor.
Şimdi benim bu yorumuma bakanlar: İrfan Hoca, on beş kelimelik bir şiire böylesine bir yorum yazmış diye garipseyebilirler. Onlara da cevabım şudur:
Bu yorumu bu şiirin kendisi hakketti, ben de yazdım. hem de severek,
Sevgili kardeşim Metin Yaltı;
O'nu tanıdığınız gün bütün gün düşünmüşsünüz. İyi ki düşünmüşsünüz. Dün... Bir ön yargı sizde oluştu...
Gördüğünüz kişiyi saçı başı, giyim kuşamı , zenginliği, fakirliği ... gibi edinsel değerler ile mi; yoksa, Akıl ve gönül güzelliği ile mi değerlendirdiniz...

Bu sorunun cevabını kendime sordum...

Bu yorumu da onun için yazdım.

Üç beş satıra üç ummanı sığdıran kudretli kaleminizi tebrik eder, başarınızın daim olmasını diler, Yuvanız için huzur ve mutluluk dileklerimi ilk yorum ve ilk tam puanım ile birlikte arz ederim.

Her şeyin en güzeli sizi ve sevdiklerinizi bulsun efendim.

Sevgi ve saygılarımla.

Dr. İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.