Mıstık Dede Şiiri - İlyas Kırlı

MISTIK DEDE

Küçük vede sıradan bir yaşamdı
sakalı kırlaşmış birde hasmı has
delikanlımı delikanlı tavrı; tebessümünde
.........vede kıvrım kıvrım asasında belirirdi
ben ufacık bir ihtiyar
oda benim çocukluk hatıralarıma sığmış
seksenlik delikanlıydı (espirileriyle ve ruhuyla) ,
sabır işini el emeğinde bulmuş
ince ince dokumuştu adeta kaşıklara
nadide mini mini ahşap sürahahilere,
bir nasihati bine tamamlar
bir kere kelama dökerdi
bir ağacın dalını terbiyeleyip
emeğini katarak bükerdi,
sanma kaşıkların eskidi gitti
sanma muhabbetin sıyrıldı bu mahalledeen
bir mahalle bıraktın sen giderken
ben hep o sokakta
ben hep o mahallede
bekler dururum mıstık dede

(allah yerini cennet mekanı eylesin) .......komşuluk ebedi kalsın