Mısralarla Sohbet Şiiri - Rifat Kurtoğlu

Kul garip --- Kurtoğlu --- Üzeyir Başar atışma

Kul Garip

Sitemler yer etmiş böyle sözüme
Bahtımız kararmış oy deyi deyi.
Gam yıldızı siper almış izime
Yalvardım yakardım kay deyi deyi.

Üzeyir Başar

İnsan ite kaka olmuyor aşık
Fıtrattan olmalı huy deyi deyi.
Bu fukara derde gama alışık
Yalvardım yakardım Hay deyi deyi.

Rifat Kurdoğlu

İkisi de birbirinden çaylakca
Güldürdünüz beni Vay deyi deyi.
Karda kışda işiniz ne leylekce
Mevla’m kar buz vermiş kay deyi deyi.

Kul Garip

Çaylak olsan tüyün tüsün olurdu
Başında üç beş tel saç mı kalırdı,
Elbet biri üşüdüğün bilirdi,
Diline dolardı buy deyi deyi.

Üzeyir Başar

Bir ömür boyunca acındın durdun,
Yol bilmeze gidip yol yordam sordun,
Ne gördüysen çirkin kısadan gördün,
Kavakta da mevcut boy deyi deyi.

Rifat Kurdoğlu

Aşık olan her dem çalar çığırır,
Sanmayın her ana aşık doğurur,
Ev sahibim tepemizde bağırır,
Gine tamam oldu ay deyi deyi.

Kul Garip

Yaradan verince bir başka verir
Gönlünün teline mızrabı vurur
Sevda dolu yürek tertemiz durur
Vurur dizlerine vıy deyi deyi

Üzeyir Başar

Ustamın aklını Mevlam kayıra
Bütün rüyları yorma hayıra
Dağdan taşda indirirsin çayıra
Kaçmış keçileri hoy deyi deyi

Rifat Kurdoğlu

Köz oldu da kara bağrım köz oldu,
Yaralar sinemde hep göz göz oldu,
Kırk senedir çektiklerim az oldu,
Dert derdin üstüne doy deyi deyi.

Kul Garip

Sinemin üstünden gitmeyen yara,
Ömrümce düşürdü çıkmaza dara,
Mecnun isen var git Leyla nı ara,
Çok seslendim sana hey deyi deyi,

Üzeyir Başar

Mecalin kalmamış işinde bitmiş
Cam gibi parlıyon saçların gitmiş
O cüvere seni erken tüketmiş,
Çok güzel sevmekten cay deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

Gine gönül bir kararda durmuyo,
Eş dost desen o da bizi görmüyo,
Ev uşağı hiç hal hatır sormuyo,
Dilimde tüy bitti çay deyi deyi...

Kul Garip

Ustam ne söylesem bilmem ne etsem
Dağ taş dolanırım nereye gitsem
Satacak yer yok ki bir parsel satsam
Halay çeker olduk tey deyi deyi.

Üzeyir Başar

Set servet kul olup ustama tapar,
Ustam fırsatları teper ha teper,
Kendini varlığa eder de siper,
Yokluğa haykırır koy deyi deyi.

Rifat Kurdoğlu

Boşa dağı taşı dolanma böyle,
Hiç bir şey söyleme bir tek söz söyle,
Ey beni Mecnun a döndüren Leyla,
Ne mısralar yazdım duy deyi deyi.

Kul Garip

Birisi ustamdır biri gardaşım,
Birisi hayalim birisi düşüm,
İkisine birden kurbandır başım,
Dostluğumuz baki uy deyi deyi.

Üzeyir Başar

Ustam ciğerini fazla dağlama,
Talebeler geçti diye ağlama,
Eline vereyim kırık bağlama,
Çalarsın kaşları yay deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

Kahır döktü tel tel sırma saçımı,
Kırk yıl yokluk söktü aldı içimi,
Yumru pürçüklünün şambal biçimi,
İmren dur deveye boy deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

Felek benden ben felekden inat da,
Nereden daldıysam ben kaldım altda,
Deyyusları asla sevmem hayatta,
Aman ağa paşa bey deyi deyi.

Kul Garip

Kurtoğlu kendini fazla beğenme,
Üzeyir gardaşım sakın değinme,
Öyle ulu orta çıkıp soyunma,
Rahvan at bulunmaz tay deyi deyi.

Üzeyir Başar

Kul Garip bulaşma ustaya fazla,
Baksana uğraşır meşeyle sazla,
Oynaşır derede ördekle kazla,
Kurbağadan ürker vıy deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

İkişer ikişer uğraşman boşa,
Gidin başınızı vurun bir taşa,
Biriniz gürgendir biriniz meşe,
Sürtünmen baltama kıy deyi deyi.

Kul Garip

Maden olan yerde ot bitmez imiş,
Atalar bu sözü boşa mı demiş,
Güçlüler güçsüzün hakkını yemiş,
Adalet isteriz pay deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

Üzeyir evvelden sen çok asıl dın,
Hayrola dün gece kimle basıldın,
Tuttun başımıza şair kesildin,
Üfleyip durursun ney deyi deyi.

Kul Garip

Mızrabım tellere takılıp kaldı,
Gönül hanem viran yıkılıp kaldı,
Sonbaharda yaprak dökülüp kaldı,
Sevdaya inanmam mey deyi deyi.

Üzeyir Başar

Bağrında açmıyor artık gülistan,
Hayır da gelmiyor muhanet dosttan,
Daha ne çıkacak ihtiyar posttan,
Her düşü hayıra yoy deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

Bu kızın gazına geldi Üzeyir,
Aşıklık sana mı kaldı Üzeyir,
Deden baban da mı kel di Üzeyir,
Sızlanıp durursun tüy deyi deyi.

Kul Garip

Aşığın gözü tok gönlü zengindir,
Sabırlıdır anlayışlı engindir,
Lakin bağrı başı daim yangındır,
İçin için yanar oy deyi deyi.

Üzeyir Başar

Kurtoğlu yollra revan olasın,
Gidip de derdine derman bulasın,
Şehir sana yaramamış bilesin,
Sayıklar durursun köy deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

Ey Kul Garip Üzeyir'i yelleme,
Gaz verip te üzerime yollama,
Bu fakiri öyle pek ham belleme,
Gözüne kestirme çiy deyi deyi.

Kul Garip

Ustam çırak diye yüklenme bize,
İnci gibi böyle söz dize dize,
Senle aşık atmak ne haddimize,
Zır acemi görme toy deyi deyi.

Üzeyir Başar

Affola ettiysek bir sürçü lisan,
Üslubeyi beyan aynıyla insan,
Aşıklık kuluna Rabbinden ihsan,
İşittim sürermiş soy deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

Nerdesiniz köşelere pusmayın,
Hadi çıkın söylen böyle susmayın,
Kör bıçakla kaba kaba kesmeyin,
Bizi de aşıktan say deyi deyi.

Kul Garip

Kul Garibim dünya kel başına dar,
Süreği bilmem de yüreğimiz var,
Şikayet edersin başa yağdı kar,
Ömrümüz boşaymış zay deyi deyi.

Üzeyir Başar

Üzeyir’im aldık biz bunca dersi,
Karşılık vermezsek darılır kürsü,
Mutlaka eğridir doğrunun tersi,
Geveleme sözü şey deyi deyi.

Rifat Kurtoğlu

Kurtoğlu'yum kalma dı bir gereği,
İkisinin de yok meğer süreği,
Topladı gittiler tası tarağı,
Vay ki halımıza vay deyi deyi.

23.02.2013