Kurtoğlu – Cefai –Kemal(Zorani) -Türkmenoğlu
Kemal
Harman savrulursa tersine yelin,
Etrafı toz duman sarar demişler.
Üzülüyor görünse de el elin,
Eşeğin ıslıkla arar demişler.
Türkmenoğlu
Huysuz at kazığın sökerse sürür,
Bir yere iki de kendine vurur,
Herkes ettiğinin cezasın bulur,
Keskin sirke küpe zarar demişler.
Cefai
Vefasız güzeli yar olur sanma,
Söylenen her söze inanıp kanma,
Görünüşe gösterişe aldanma,
Ummadığın taş baş yarar demişler.
Kurtoğlu
Düşman düşmanlıktan geri durur mu,
Cahilin dostluğa aklı erir mi,
Gerçek dost dost sırrın ele verir mi,
Dost dostun sırrını saklar demişler.
Kemal
Dünyada yiğidin soyu eksilmez,
İyi huyluların huyu eksilmez,
Eski göl yerinin suyu eksilmez,
Un çuvalı vurdukça tozar demişler.
Türkmenoğlu
Tabanın çektiği cahil kafadan,
Güven doğar daim ahde vefadan,
Kişinin gür gelen saçı sefadan,
Tırnak sa cefadan uzar demişler.
Cefai
Sırrın saklamayı bilen dosta aç,
Kalleşden uzak dur cahillerden kaç,
Dostlarını iyi insanlardan seç,
Kişi refikinden azar demişler.
Kurtoğlu
Ne işe yarar ki servetin paran,
Kesilir mededin tükenir çaren,
İstersen bin bir hünerle diren,
Kaba zor oyunu bozar demişler.
Kemal
Gülün güzelliği istemez tarif,
İnsan saygı görür olursa zarif,
Her mecliste leb demeden arif,
Hemen leblebiyi anlar demişler.
Türkmenoğlu
Yükü manda çeker sesizce durur,
Mazını sesinden kulaklar durur,
Kağnı gölgesinde uyuz it yürür,
Hep kendi gölgesi sanar demişler.
Cefai
Sel gider geriye hepkalır kumu,
Bilmek istenilen acaba şu mu,
Yalancının akşam yakılan mumu,
Yatsıya dek zar zor yanar demişler.
Kurtoğlu
Sevgi bir duygudur inceden ince,
Her kirden arınır insan sevince,
Yiğidin başına bir iş gelince,
Dost anar düşman sa kınar demişler.
Kemal
Değirmende en çok üst taş aşınır,
Birisine başın kel se kaşınır,
Rüyasında bile borcu düşünür,
Borçlu ölmez benzi solar demişler.
Türkmenoğlu
Bedbaht kişi benliğini satar da,
Cezasız kalır mı Hak’ka çatar da,
Şaşkın ördek başı varken tutar da,
Su dibine kıçtan dalar demişler.
Cefai
Dünya bir han gelen bakikalmaz ki,
Aramayan maksudunu bulmaz ki,
Dünyada emeksiz yemek olmaz ki,
Bal tutan parmağın yalar demişler.
Kurtoğlu
İnsanda güç var da hiç insaf yoksa,
Bileği kavi de arkası pekse,
Hele vicdanında zorbalık haksa,
Zora beylerde borç öder demişler.
Kemal
Açlık insanları malamat eder,
Yasak bilmez insan aç ise eğer,
Bu hali anlatmak için eskiler,
Aç kalan it fırın yıkar demişler.
Türkmenoğlu
Yakmak varsa şu feleğin kastinde,
Suyun bite dolu iken testinde,
Onmadık hacıyı deve üstünde,
Sakınsa da yılan sokar demişler.
Cefai
Namert sofrasında uzanma aşa,
Dost için bir post ol dost için yaşa,
Ulularda kalma sözdür dost başa,
Düşman sa ayağa bakar demişler.
Kurtoğlu
İnsan iş tutmaz sa şeytan şerrince,
Kazanç helal olur emek verince,
Hele bartıl dış kapıdan girince,
Şeriat bacadan çıkar demişler.
Kemal
Er tutmalı atasından öğüdün,
İçi kofdur anda yeten söğüdün,
Bu dünyada her zaman bir yiüidin,
Gönlünde bir aslan yatar demişler.
Türkmenoğlu
İnsan için hak hakikat bitecik,
El bebek gül bebek büyürse çocuk,
Bırak da kendince yaşasın ecik,
Esirgenen göze çöp batar demişler.
Cefai
Bal yapa bilir mi hiç kara sinek,
O ancak çöplüğü edinir tünek,
Giyime kuşama kanma kepenek,
Altında bak nice er var demişler.
Kurtoğlu
Namert olan merdin kadrini bilmez,
Riyakar dost tutan ebedi gülmez,
Aptal bir kargadan kılavuz olmaz,
Körle yatan şaşı kalkar demişler.
Kemal
Olçülü açılır zurnada delik,
Çalan rahat nefes alır üstelik,
Doğa kanunudur hep büyük balık,
Küçük balıkları yutar demişler.
Türkmenoğlu
Gönül sevdiğini delice sever,
Kızını dövmeyen dizini döver,
Ev bark olsun dersen oğlunu ever,
Yuvayı dişi kuş yapar demişler.
Cefai
Malını müşteri tavda iken sat,
Konuşurken iyi düşün iyi tart,
Yanlış yola gitmez tutan nasihat,
Tutmayan nusibet tutar demişler.
Kurtoğlu
Bir gün muradına erişir koşan,
Şeytanı neylesin yolundan şaşan,
Çaresiz kalınca denize düşen,
Yosundan bir medet umar demişler.
Kemal
Vurguncuya soyguncuya baş eğme,
Yetime yoksula garibe değme,
Namert sofrasından sakın aş yeme,
Gün gelir başına kakar demişler.
Türkmenoğlu
Hak sever mi hayır işi bozanı,
Zalime kul köle olan ozanı,
Derler ki kırkından sonra azanı,
Paklarsa teneşir paklar demişler.
Cefai
Doğanın yasası şaşmadan yürür,
Mesela mevsimler birbirin sürür,
Tadbir yoksa deprem kentleri vurur,
Nehirler denize akar demişler.
Kurtoğlu
Sürü bir başcılın peşinden yürür,
Kuyruğun hükmü ne onu baş sürür,
Bir toplum çürürse başınsdan çürür,
Balık önce baştan kokar demişler.
Kemal
Az kaldı hakkına razı olanlar,
Tükendi artık hak hukuk bilenler,
Zaten bunun için dağdan inenler,
Gelip bağdakini kovar demişler.
Türkmenoğlu
Sen senol sırrını herkese açma,
Her şeyde ben deyip hep öne geçme,
Doğmadık oğlana aman don biçme,
Gün doğmadan neler doğar demişler.
Cefai
Aç gözlü doyar mı hazine bulsa,
Dünya nimetleri hep ona kalsa,
Muhanet dediğin bir yağmur olsa,
Kendi tarlasına yağar demişler.
Kurtoğlu
Mevla ayırmasın cömert yolundan,
Lokma yedirmesin cimri elinden,
Toklar ne bilsin ki açın halinden,
Tok aça ufacık doğrar demişler.
Kemal
Yükü değil hali yorar hamalı,
Çalışır didinir bulmaz kemâli,
Faydası olmayan zenginin malı,
Züğürdün çenesin yorar demişler.
Türkmenoğlu
Dostlar bir araya gelirse elbet,
Yapılır orada arifce sohbet,
Haz verir insana saz söz muhabbet,
Söz bilmez meclisten kaçar demişler.
Cefai
Her işini ele gördüren insan,
Elin açık tutmalıdır her zaman,
Çünkü deveciyle gülüp konuşan,
Kapısını yüksek açar demişler.
Kurtoğlu
Şöyle br bakınca canı göülden,
Yaradanın nuru akseder kuldan,
Küçümsemek niye daim el elden,
Üstündür ta arşa kadar demşler.
Kemal
Gönül bulmuş ise gönülpareyi,
Gözü görmez teper sırça sarayı,
Akıllı ölçene kadar dereyi,
Deli çoktan öte atlar demişler.
Türkmenoğlu
Eden çeker derler inleyen ölür,
Delininin dilinden del’olan bilir,
Kazan yuvarlanır kapağın bulur,
Kokmuş ete sinek konar demişler.
Cefai
Zaman bir pusula satanlar için,
Ömrünce yan gelip yatanlar için,
Sonunda yokluğa batanlar için,
Yazın çalar kışın oynar demişler.
Kurtoğlu
Kamil tercih etmez kırıp dökmeyi,
Çile ehli bilir çile çekmeyi,
Kanaat edip te aman lokmayı,
Yutacağın kadar kopar demişler.
Kemal
Dayanışma bize örnek arıdan,
Örgüttür kitleyi alıp yürüden,
Birlikten güç doğar yoksa sürüden,
Ayrılanı kurtlar kapar demişler.
Türkmenoğlu
Geceyi gündüze ulasan bile,
Yalnız çalışmakla bile dolar mı kile,
Doymak bilmeyene kazanç nafile,
İşten artmaz dişten artar demişler.
Cefai
Yüce bir duyguyken insanlık meğer,
Şimdi para ile ölçülür değer,
Biri yer de bir bakarsa eğer,
Kıyamet orada kopar demşler.
Kurtoğlu
Kârı ne olaki yakıp yıkanın,
İşi rast mı gider fesat bakanın,
Tutup şeytan ile kabak ekenin,
Kabağı başında patlar demişler.
Kemal
Kemal der kimseye sakın hor bakma,
Daima gönül yap hiç gönül yıkma,
Yoksula yardımdan elini çekme,
Bir sadaka bin dert savar demişler.
Türkmenoğlu
Türkmenoğlu derki kulak ver işit,
Yoğurdu üfletir ağız yakan süt,
Bir kasabın satırını yiyen it,
Kütüğüne kırk yıl havlar demişler.
Cefai
Cefai baş ayak ayak baş ile,
Lokma çiğnenir mi bir tek diş ile,
Ev ocak kurulur hak bir eş ile,
Yalnız taşdan olmaz duvar demişler.
Kurtoğlu
Kurtoğlum tamahdan düşemem dile,
Yükseğe sarılıp çekemem çile,
Dünyanın düzeni bak davul bile,
Hep dengi dengine çalar demişler.
Kayıt Tarihi : 27.3.2021 15:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SÖYLEŞİ
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!