KEMAL
Harman savrulursa tersine yelin
Etrafı toz duman sarar demişler
Üzülüyor görünse de el elin
Eşeğini ıslıkla arar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Huysuz at kazığın sökerse sürür
İki yere bir de kendine vurur
Kul kendi ettiğin cezasın görür
Sert sirke küpüne zarar demişler.
CEFAİ
Vefasız güzeli yar olur sanma
Her söylenen söze inanıp kanma
Görünüşe gösterişe aldanma
Ummadığın taş baş yarar demişler.
KURTOĞLU
Ne işe yarar ki servetin paran
Kesilir medetin tükenir çaren
İstersen bin bir tür hünerle diren
Kaba zor oyunu bozar demişler.
KEMAL
Gülün güzelliği istemez tarif
İnsan saygı görür olursa zarif
Her mecliste leb demeden bir arif
Hemen leblebiyi anlar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Yükü manda çeker sessizce durur
Mazının sesinden kulaklar kurur
Kağnı gölgesinde uyuz it yürür
Hep kendi gölgesi sanır demişler.
KURTOĞLU
Düşman düşmanlıktan geri durur mu
Cahilin dostluğa aklı erir mi
Gerçek dost, dost sırrın ele verir mi
Dost dostun sırrını saklar demişler.
KEMAL
Dünyada yiğidin soyu eksilmez
İyi huyluların huyu eksilmez
Eski göl yerinin suyu eksilmez
Un çuvalı vurdukça tozar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Tabanın çektiği cahil kafadan
Güven doğar daim ahde vefadan
Kişinin gür gelen saçı sefadan
Tırnaksa cefadan uzar demişler.
CEFAİ
Sel gider geriye kalır hep kumu
Bilmek istenilen acaba şu mu
Yalancının akşam yakılan mumu
Yatsıya dek zar zor yanar demişler.
KURTOĞLU
Sevgi bir duygudur inceden ince
Kirlerden arınır insan sevince
Yiğidin başına bir iş gelince
Dost anar düşmansa kınar demişler.
KEMAL
Değirmende en çok üst taş aşınır
Birisine başın kelse kaşınır
Rüyasında bile borcu düşünür
Borçlu ölmez benzi solar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Bedbaht kişi benliğini satar da
Cezasız kalır mı Hakk’a çatar da
Şaşkın ördek başı varken tutar da
Su içine kıçtan dalar demişler
CEFAİ
Dünya bir han gelen baki kalmaz ki
Aramayan maksudunu bulmaz ki
Dünyada emeksiz yemek olmaz ki
Bal tutan parmağın yalar demişler.
KURTOĞLU
İnsanda güç var da hiç insaf yoksa
Bileği kavi de arkası pekse
Hele vicdanında zorbalık haksa
Zora beyler de borç öder demişler.
KEMAL
Açlık insanları malamat eder
Yasak bilmez insan aç ise eğer
Bu hali anlatmak için eskiler
Aç kalan it fırın yıkar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Yakmak varsa şu feleğin kasidinde
Suyun biter dolu iken testinde
Onmadık hacıyı deve üstünde
Sakınsa da yılan sokar demişler.
CEFAİ
Namert sofrasında uzanma aşa
Dost için bir post ol dost için yaşa
Ululardan kalmış sözdür; dost başa
Düşmansa ayağa bakar demişler.
KURTOĞLU
İnsan iş tutmazsa şeytan şerrince,
Kazanç helal olur emek verince,
Hele rüşvet bir kapıdan girince,
Şeriat bacadan çıkar demişler.
KEMAL
Er tutmalı atasının öğüdün,
İçi koftur anda yeter söğüdün,
Bu dünyada her zaman bir yiğidin,
Gönlünde bir arslan yatar demişler.
TÜRKMENOĞLU
İnsan için Hak Hakikat bi’tecik,
El bebek gül bebek büyürse çocuk,
Bırak da kendince yaşasın ecik,
Sakınılan göze çöp batar demişler.
CEFAİ
Bal yapa bilir mi hiç kara sinek,
O ancak çöplüğü edinir tünek,
Giyime kuşama kanma kepenek,
Altınca bir nice er var demişler.
KURTOĞLU
Namert olan mertin kadrini bilmez,
Riyakar dost tutan ebedi gülmez,
Bir aptal kargadan kılavuz olmaz,
Körle yatan şaşı kalkar demişler.
KEMAL
Ölçülü açılır zurnada delik,
Çalan rahat nefes alır üstelik,
Doğa kanunudur her büyük balık,
Küçük balıkları yutar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Gönül sevdiğini delice sever,
Kızını dövmeyen dizini döver,
Ev bark olsun dersen oğlanı ever,
Yuvayı dişi kuş yapar demişler.
CEFAİ
Malını müşteri tavda iken sat,
Konuşurken iyi düşün iyi tart,
Yanlış yola gitmez tutan nasihat,
Tutmayan nusibet tutar demişler.
KURTOĞLU
Bir gün muradına erişir koşan,
Şeytanı neylesin yolundan şaşan,
Çaresiz kalınca denize düşen,
Yılandan bir medet umar demişler.
KEMAL
Vurguncuya soyguncuya baş eğme,
Yrtime yoksula garibe değme,
Namert sofrasından sakın aş yeme,
Gün gelir başına kakar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Hak sever mi hayır işi bozanı,
Zalime kul köle olan ozanı,
Derlerki kırkından sonra azanı,
Paklarsa teneşir paklar demişler.
CEFAİ
Doğa yasaları şaşmadan yürür,
Mesela mevsimler birbirin sürür,
Tedbir yoksa deprem kentleri vurur,
Nehirler denize akar demişler.
KURTOĞLU
Sürü bir başcılın peşinden yürür,
Kuyruğun hükmü ne onu baş sürür,
Bir toplum çürürse başından çürür,
Balık önce baştan kokar demişler.
KEMAL
Az kaldı hakkına razı olanlar,
Tükendi artık hak hukuk bilenler,
Zaten bunun için dağdan inenler,
Bağdakileri hepkovar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Sen sen ol sırrını herkese açma,
Her şeyde ben deyip hep öne geçme,
Doğmadık oğlana sakın don biçme,
Gün doğmadan neler doğar demişler.
CEFAİ
Aç gözlü doyar mı hazine bulsa,
Dünya nimetleri hep ona kalsa,
Muhanet dediğin bir yağmur olsa,
Kendi tarlasına yağar demişler.
KURTOĞLU
Mevla’m ayırmasın cömert yolundan,
Lokma yedirmesin cimri elinden,
Toklar bilir mikiaçın halından,
Tok aca ufacık doğrar demişler
KEMAL
Yükü değil hali yorar hamalı,
Çalışır didinir bulmaz kemalı,
Faydası olmadık zenginin malı,
Züğürdün çenesin yorar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Dostlar bir araya gelirce elbet,
Yapılır mutlaka arifçe sohbet,
Haz verir insana saz söz muhabbet,
Söz bilmez meclisten kaçar demişler.
CEFAİ
Her işini ele gördüren insan,
Elin açık tutmalıdır her zaman,
Çünkü deveciye gülüp konuşan,
Kapısını yüksek açar demişler.
KURTOĞLU
Şöyle bir bakınca canı gönülden,
Yaradan ın nuru aks eder kuldan,
Küçümsemek niye daim el elden,
Üstündür ta arşa kadar demişler.
KEMAL
Gönül bulmuş ise gönül pareyi,
Gözü görmez teper sırça sarayı,
Akılı ölçene kadar dereyi,
Deli çoktan öte atlar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Eden bulur derler,inleyen ölür,
Delinin dilinden del’olan bilir,
Kazan yuvarlanır kapağın bulur,
Kokmuş ete sinek konar demişler.
CEFAİ
Zamanı bir pula satanlar için,
Ömrünce yan gelip yatanlar için,
Sonunda yokluğa batanlar için,
Yazın çalar kışın oynar demişler.
KURTOĞLU
Kamil tercih etmez kırıp dökmeyi,
Çile ehli bilir çile çekmeyi,
Kanaat eyleyip aman lokmayı,
Yutacağın kadar kopar demişler.
KEMAL
Dayanışma bize örnek arıdan,
Örgüttür kitleyi alıp yürüden,
Birlikten güç doğar yoksa sürüden,
Ayrılanı kurtlar kapar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Geceyi gündüze ulasan bile,
Yalnız çalışmakla dolar mı kile,
Doymak bilmeyene kazanç nafile,
İşten artmaz dişten artar demişler.
CEFAİ
Yüce bir duyguyken insanlık meğer,
Şimdi para ile ölçülür değer,
Biri yer de biri bakarsa eğer,
Kıyamet orada kopar demişler.
KURTOĞLU
Kârı ne ola ki yakıp yıkanın
İşi rast gider mi fesat bakanın,
Tutup Şeyta nınan kabak ekenin,
Kapağı başında patlar demişler.
KEMAL
Kemal der kimseye sakın hor bakma,
Daima gönül yap hiç gönül yıkma,
Yoksula yardım et elini çekme,
Bir sadaka bin dert savar demişler.
TÜRKMENOĞLU
Türkmenoğlu der kikulak ver işit,
Yoğurdu üfletir ağız yakan süt,
Bir kasabın satırını yiyen it,
Kütüğüne kırk yıl havlar demişler.
CEFAİ
Cefai baş ayak ayak baş ile,
Lokma çiğnenir mi bir tek diş ile,
Ancak ev kurulur helal eş ile,
Bir taşınan olmaz duvar demişler.
KURTOĞLU
Kurtoğlu’m tamahtan düşemem dile,
Yükseğe sarılıp çekemem çile,
Dünyanın düzeni bak davul bile,
Hep dengi dengine çalar demişler.
Kayıt Tarihi : 5.7.2011 08:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Türk Halk Edebiyatı Tarihinde ender ve enteresan bir konu da ATA SÖZLERİ mizin ÇORUMLU 3 ozan ve 1 şair arasında özenle şiirleştirilmiş hali NOT: Bu çalışma 4 ayrı bölümden oluşmaktadır ve bu ilk bölümüdür. Rifat KURTOĞLU-Kemal ÖZGÜR-Müslüm KOYGUN (Cefai) -Cuma TÜRKMEN (Türkmenoğlu)
![Rifat Kurtoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/05/misralarla-ata-sozlerimiz-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!