Mısralardaki hüzün! Şiiri - Enes Ateş

Gözlerim fersiz kalmış
yokluğunda çaresiz
Gündüzlerim biçare
Gecelerim hep sensiz
Varlığım yok ne çare
Yokluğumsa sahipsiz
Bitâp çerçevelerin arkasında bir yalan
Bir tutam ümit
Bir yığın ben arta kalan
Yollarının yolcusuyum sonsuzluğa uzanan
Hep sonu niye hüsran?
Aşkta yok mu kazanan
Bırak artık ruhumu
Vurma prangalara
Üzüntüler sütbeyaz
Mutluluklar kapkara
Eldivenleri takmış ellerine aşıklar
Yüzlerindeki maske, ölmez alışkanlıklar.
Hazin mızraklı oku vursa da beni aşkın
Benim kalbim sevince ölmelere alışkın...