Mısralara Tutunurken Şiiri - Yunus Bursevi

Mısralar yetmez anlatmaya
Seni ne kadar çok sevdiğimi,
Yürek bu kafesteyken
Harfler(mısralar) birer parmaklıktır,
Elinden gelen tek şey onlara tutunmaktır,
Başka yol yoktur mısralardan gayrı,
Başka da kıymeti yoktur mısraların,
Yoksa senin sevdan ne dağlara sığar ne de mısralara,
Eğer diyorsan yeter bu hasret, dinsin bu acı;
N’olur gel artık bir kez gül bana, bir defa konuş benimle,
Ak yüzüne, al yanağına,ceylan gözüne bakamasan da,
Bakmaya doyamasam da bir kez gül bana bu bana yeter.
Bu can sana kurban olur; senin için deli divane olur,
Mecnun misali bir o yana bir bu yana koşar durur,
Terk ettim her şeyi; kalmadı ne onur ne gurur,
Sana gönderebileceğim tek şey işte işte budur:
Mısralar:
Karalanmış beyaz sayfalar,
Hasretin gönlümü yaralar,
Kaplar her yerimi yaralar,
Gülüşün sinemi dağlar,
Dağlar karlar yokken kapkaralar,
Tam bu esnada beyaz bir dilekçe karalanmaya başlar,
Şu mecnunun yüreği sızlar,
Süzülür gökten yeryüzüne karlar,
Gönlünden diline yalansız,
Saf ve temiz mısralar.