Mısralar Hep Sende Bitiyor...

Bir ömür bana emanet olan bu kalbimde
Mısralar hep sende bitiyor...

Küçük bir han’da mavi sessizliği duyuyorum.
Üşüyorum...
Seni görüyorum,
Akıp giden düşlerimde

Yıldızlara çatıyorum sanki suçları varmışçasına.
Rıhtımda bekleyen küçük sandallardan bir tanesine binerek,
Tatlı gülümsemene kürek çekiyorum.
Akıntı gökkuşağının altına götürüyor

Sana ulaşmak senden kopmak kadar imkânsız
Bunu ben bilirim, ben yaşarım.

Uzun gecelerden kalma yorgun sorularım var sana,
“Neden gittin? ”

Beni görüyor musun, bilmiyorum.
Ben seni görüyorum akıp giden gözlerimde.

Şimdi nedenini bilmediğim bir kızgınlığım var, yıldızlara
Bu küçük han’dan duyduğum sese,
Yani sana geliyorum.
Kıyameti beklemeden...
Gökkuşağının ardındaysan bekle beni
Sana geliyorum…