Mısralar dudaklarımdan…
Yüreğimde günün mahmurluğu,
Sanki derin bir deniz…
Boğuluyorum kulaç attıkça,
Sevgim nefessiz.
Bu hayata düşmüş canım ve çok acıyor.
Zaman süpürdükçe, gözlerimden seni…
Bulamıyorum, baksam da göremiyor…
Duygularım bir kuş olup, sana uçamıyor.
Hangi yabancı yerlerde, kayboldun sen.
Bu ömrün temeline, düştükten sonra...
Yokluğun bir deprem olur, yıkılırım ben.
Artık gelmen anlamsız, bundan sonra…
Sen varken gecelerime bir yıldız, gözlerime Ay’dın.
Benim için, karanlığın bir anlamı yoktu.
Aşka davet ettiğim, tek kadındın.
Ömrüme dolacak, bir hayat yoktu.
Şimdilerde gökyüzü artık masmavi değil.
Martılar çoktan susmuş, göç ediyorlar.
Deniz eskisi gibi aşk kokan, bir şiir değil.
Mısralar dudaklarımdan, siliniyorlar.
Oktay ÇEKAL
07,10,2016-11.17
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 02:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/02/misralar-dudaklarimdan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!