Yazmayacağım dedim, yazamıyorum.
Dayanamadım gene yazıyorum.
Ne var bilmem şu mısralarda,
kendimi onlarla yaşıyor sanıyorum.
Sanki bana güç veriyorlar,
Sanki bana el veriyorlar, bel veriyorlar.
Onları çok seviyorum.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
