yokluğunu, ve seni görmeyişlerimi sivriltip,
gözlerimde ki, boşluğuna saplıyorum seni,
gözlerim kan çanağı,
gözlerim, kırmızı bir çanakta kan,
gel, nefes alarak yaşamak değil derdim,
gülüşünün ağarlığıyla,
insin kepengi göz bebeklerimin.
Kayıt Tarihi : 1.2.2013 23:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!