Mislina Şiiri - Caner Karakan

Geceme doğmaz sabah kaçıyor uykularım.
Karanlık bastırıyor kaçarken duygularım.
Ser de ki düşünceler ölümün kuşkuları,
Donuk bakan suretim cinayet bulguları.

Sırtımda ki ağırlığı şevkatin hafifletir.
Tonlarca yükü koysak yine de hafif gelir.
Semavatın sinesine yeryüzünde aşk denir.
Şahit oldu külfetine asırlarca bin devir.

Ki Sen;
Hayallerde saklı kalan, Meleklerin Yansıması !
Sen ki nurun ötesinde; "Semada ki Ak Simasın".
Gülüşünde saklı kalan gizemlerin ilmi nasıl ?
Kokuşmuş cesetlerin arasında "Mislinasın".

Dökülürken yeşilinden ormanların örtüsü,
Kalemlere ilham olan romanlara öyküsün.
Net görüyor ışığını görmeyeni, körlüsü;
Bahsediyor güzelliğinden, 'Elçilerin Sözcüsü'.

Kavuşmaktır şevkatine mahsurların ümidi.
Bir sesinle uykuda ki tüm duygular dirildi.
İlminin ağırlından bin asırım, birindir;
Huzurundan bir istesek, sen yine de bin indir.