Dişlerini geçirmiş cılız derime zaman
Yırtıcı pençeleri paralamış tenimi
Geç kalmışım kısaca ben farkına varmadan
Yarım kalan işlerde unuttum ellerimi
Her şeyi kıran zaman… olarak: bir büyük top,
Tozdan yapılmış sanki, dağıtıyor balyozla…
Ne eşyanın gerçeğini ayırıyor ne soy sop
Oyun oynuyor sanki bir yaramaz, yap bozla…
Değişiyor etrafımı çeviren fon resimde,
Zavallı kagirlerin sırtı, beli, ağrıyor…
Gökdelenler yükseldi yeni zengin kesimde
Gökkuşağını delmiş; ustalar onarıyor…
Eski rüzgarlarını hatırlamıyor, servi
Şehre uzaktan küskün bakınıyor kel tepe…
Eskiden uzanırdı patika yola vergi:
Uzanmıyor gölgesi, güneşte sere serpe.
Ne çabuk miadımı doldurmuşum kirinde
Zaman hızlı akıyor sağlam tutunmalıyım
Yüreğinin el ayak değmediği yerinde
Kendimi kollarına, bırakmış olmalıyım…
İzmir-Eylül-2008
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 18.9.2008 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/18/misli-gecmis-zaman-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)