Miskinlerin dostu değildir bu can,
Dedim ey gönül, aşk od'una yan,
Yâr deyip bastıklarım bağrıma,
Ağrı katmış yürekteki ağrıma,
İrkildim sonra o büyük acı, o sancı ile,
Ve dedim o an kendi kendime,
Uyan ey deli can, uyan!
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta