Miskin Sohbetler Şiiri - Selma Ateşin

Gül diken,savruk bir gecede bulanır gözüm,
sarı,yumuk gözlerle bir çocuk ağlar,
bodrum katların titrek alemlerinde,
söz ağlar,ben ağlarım...

Bir katarın ardı sıra gocunur ayaklarım,
düze vursam düz belalar,
tokuşta tekler yüreğim,
gün susar...

Bu saatlaerde;
kedi mırıltıları almıştır odaları,
sıcak odaları,bir uyku hali...

Miskin sohbetlerde söz susamıştır,
imge kuyusunda batak aşklarım;
bu saatlerde bir bir ipe çekilmektedir.

Yavaşlayan zaman mı yoksa,
ben mi kayıtsızım göz seğirmelerime?
Herkes ellerinde ölüm sağarken,
her biri bir romandan fırlamış bir anken
ben dilimde son hecemle
son dakikamı beklemekteyim.

Gelsin ölümün kızıl flamaları;
su katıksız akarken yatağında,
susakalırım
katışıksız...

Gözlerim aşk sabitinde,
günlerdir sesimi kovalarım
günlerdir aç susuz
yatağımı ararım...

Tam uzanacekken elim eline,
türküler katar düşerim peşine
yorgun ayaklarım...

Sesinde soluklanmak düşlerken,
sanık olur;
ellerim,
yüreğim,
düşlerim...
Dizlerimin bağı çözülür.

Yüreğim yıkılır düşlerimin ortalık yerine,
takatsiz iklimlerde medet dilenmem,
toplar çuvala parçalarımı,
seni sindirmeden düşlerimin tenine,
bu şehirden
giderim...