Miskin sevdamın limanındayım

Üff be
Yine mızrak gibi çakılıp kaldın beynime
Hercai kokunu alırım,her nefeste ciğerlerime.
ve her gözlerine bakışımda,
Göğsümden içime doğru bir sızı saplanır.
Nefesim tutulur,öylece kalakalırım.
Sonra dilim çözülür
Ne kadar sevdiğimi söylerim sana,
Hatta gösteririm kaç çeşit resmi varsa sevdamın.
O an,öyle bir an olur ki çaksan yanar,Üflesen uçar,öl desen hani,öl desen inan
Kurşunu kendim sıkarım.
Şimdi yastayım.
Yüreğim,bedenim bunları bırak,
Kirpiklerim sızlıyor özleminden.
Kaldırıp atamıyorum gözlerimin ucundan,
Günahın emanet ettiği şehveti.
Daralıyorum,kabarıyorum hırçın dalgalar gibi.
Gün geçiyor dahada zorlaşıyor herşey
Vursam elimi sineme,buz gibi dağılır bedenim.
Bıraksam kendimi dalgalara,
Bana hesap sorar senli günlerim.
amber kokan miskin sevdamın,
limanına attım demiri,
Ve hiçbir gemi yanaşamaz oldu artık
tapusuz kumlara......