Miski amber kokar sevgi gülleri

Sabah vakti esen seher yelleri,
Gönlümü okşayıp geçip gidiyor.
Miski amber kokar sevgi gülleri,
Özde çiçek olup açıp gidiyor.

Aşık olan gönül ızdırap görür,
Sevven insan ağlar göz yaşı kurur.
Gönül kafesinde çırpınır durur,
Yürek kuş misali uçup gidiyor.

Sevgi olmaz ise yatar düşleri,
Sevgisiz yürümez dünya işleri.
Yüzde hilal olmuş yarin kaşları,
Sevda ile ışık saçıp gidiyor.

Divane gönlüme neylesin çöller,
Hasret ile söyler konuşan diller.
Aşka susayıp ta seven gönüller,
Aşkın badesini içip gidiyor.

İçi yanan kimse yiyemez tuzdan,
Yusuf gibi seven anlamaz sözden.
Deli olan Mecnun misali özden,
Aşkı terk eyleyip kaçıp gidiyor.