Misket yuvarlağındaki maviden seyrediyordum dünyayı.
Herşey öyle uzak,öyle büyüktü ki;
En sevmediğim saatleriydi günün akşam haberleri.
Dizlerimden yara,yüzümden tebessüm eksilmezdi o zamanlar.
En sevdiğim annem,hayranlığım babamdı,
Yorgunluk uzak iklimlerde bir ülke
Savaş, su tabancamdaki ıslaklıktı o vakitler.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Kutlarım...Gülay Garip
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta