Misket yuvarlağındaki maviden seyrediyordum dünyayı.
Herşey öyle uzak,öyle büyüktü ki;
En sevmediğim saatleriydi günün akşam haberleri.
Dizlerimden yara,yüzümden tebessüm eksilmezdi o zamanlar.
En sevdiğim annem,hayranlığım babamdı,
Yorgunluk uzak iklimlerde bir ülke
Savaş, su tabancamdaki ıslaklıktı o vakitler.
Akşam oldu eve gel zamanları,
Sabaha kadar uzanan hasretlikti.
Uyuyakalmışım bir süre,
Uyandım dün yoktu ve büyümüşüm anlamadan.
Kayıt Tarihi : 3.1.2007 17:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tolga Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/03/misket-mavisinden-bakinmak-dunyaya.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)